Αλατζά Ιμαρέτ

Χτισμένο το 1484, το Αλατζά Ιμαρέτ είναι ένας από τους αρχιτεκτονικούς θησαυρούς που κληρονόμησε η Θεσσαλονίκη από την οθωμανική της περίοδο. Εξαιρετικό κτίριο, φημισμένο στους αιώνες που ακολούθησαν την ίδρυσή του για το πνευματικό του έργο αλλά και τη μοναδική του αισθητική, πήρε την ονομασία του από τους χρωματιστούς λίθους που χρησιμοποιήθηκαν στην κατασκευή του μιναρέ («αλατζά» σημαίνει «χρωματιστός»). Από τον 15ο αιώνα υπέστη αρκετές αλλαγές, παίρνοντας σταδιακά τη σημερινή του μορφή, την οποία «χρωστά» και στις εργασίες συντήρησης και αποκατάστασης στα τέλη του 20ού αιώνα.

Το ίδρυμα (άσυλο) Αλατζά Ιμαρέτ λειτουργούσε ως τζαμί, πτωχοκομείο και ιερατική σχολή (μεντρεσές). Στους δύο μεγαλύτερους από τους πέντε τρούλους υπήρχε ο χώρος προσευχής, ενώ οι υπόλοιποι, που επικοινωνούσαν μεταξύ τους, παρείχαν χώρο για τα συσσίτια και την ιεροδιδασκαλία. Στην είσοδο υπάρχει μία στοά, που στηρίζεται σε έξι κίονες και διαθέτει πέντε μικρότερους τρούλους. Βρίσκεται επί της οδού Κασσάνδρου και είναι επισκέψιμο, προσφέροντας μία συναρπαστική οπτική προς τη Θεσσαλονίκη του παρελθόντος και ειδικότερα των οθωμανικών της χρόνων, καθώς βρίσκεται σε καλή κατάσταση, με διαθέσιμα αρκετά από τα αρχιτεκτονικά και αισθητικά στοιχεία που το έκαναν διάσημο τους προηγούμενους αιώνες.