Σατό Μον Μπονέρ

Η σημερινή Λεωφόρος Βασιλίσσης Όλγας φιλοξενεί μια σειρά αρχοντικών σπιτιών που είχαν χτιστεί στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα, στην περιοχή που εκείνη την εποχή ονομαζόταν «Εξοχές». Η έκταση ήταν τότε παραλιακή, διέθετε καλλιεργήσιμες εκτάσεις και κήπους, ενώ χρησιμοποιούνταν από τους οικονομικά εύρωστους Θεσσαλονικείς ως τόπος εξοχικών κατοικιών.

Ένα από αυτά τα αρχοντικά είναι το «Σατό Μον Μπονέρ», γνωστό και ως «Κόκκινος Πύργος», επί της Βασιλίσσης Όλγας 110. Χτισμένο το 1890 από τον Αρμένιο Δεϊράν Αβδουλάχ, αγοράστηκε από τον μεγαλέμπορο από τη Σιάτιστα Δημήτριο Ιωαννίδη Τσακιρντέκη και αφιερώθηκε στη σύντροφό του Ευτυχία. Η επιγραφή στα γαλλικά που υπάρχει ακόμα «Chateau mon Bonheir», μεταφράζεται ως «Πύργος: Η Ευτυχία μου».

Το Σατό Μον Μπονέρ έχει ιδιότυπη κατασκευή, με πολεμίστρες που παραπέμπουν σε μεσαιωνικό πύργο, ενώ το κόκκινο τούβλο που χρησιμοποιήθηκε του δίνει το χαρακτηριστικό χρώμα. Είναι διώροφος με έξι δωμάτια και την εποχή της κατασκευής του είχε παραθαλάσσια αυλή. Χρησιμοποιήθηκε αργότερα ως οικοτροφείο μαθητριών διπλανής σχολής, ως κατοικία προσφύγων και φιλοξένησε πρόσκοπους, ενώ σήμερα είναι ακατοίκητο. Παρά την εμφανή φθορά από τον χρόνο, παραμένει εντυπωσιακό έστω και ως αρχιτεκτονική κληρονομιά της Θεσσαλονίκης του 19ου αιώνα πριν η περιοχή γνωρίσει την τεράστια οικοδομική ανάπτυξη λίγες δεκαετίες μετά.