Μονή Διονυσίου

Η Ιερά Μονή Διονυσίου, γνωστή και ως «Νέα Πέτρα», κτίστηκε το 1366 από τον μοναχό Όσιο Διονύσιο επάνω σε έναν βράχο, στη νοτιοδυτική πλευρά της χερσονήσου του Άθω, κοντά στην παραλία. Η οικονομική βοήθεια από τον αυτοκράτορα της Τραπεζούντας Αλέξιο Γ΄ Κομνηνό της έδωσε το όνομα «Μονή του Μεγάλου Κομνηνού» και είναι αφιερωμένη στον Τίμιο Πρόδρομο. Μετά την καταστροφή της από πυρκαγιά, το 1535, ανοικοδομήθηκε και έκτοτε παραμένει ουσιαστικά αμετάβλητη, αρχιτεκτονικά και κτιριακά, μέχρι σήμερα.

Πρόκειται για ένα από τα πιο τολμηρά αρχιτεκτονικά σύνολα, στηριγμένο σε έναν βράχο που υψώνεται κατακόρυφα πάνω στη θάλασσα. Αν και ο χώρος στο εσωτερικό είναι ιδιαίτερα περιορισμένος, παρόλα αυτά υπάρχει όχι μόνο ο κεντρικός ναός (Γενέσιο Τιμίου Προδρόμου), αλλά και πλήθος παρεκκλησίων, πολλά από τα οποία είναι τοιχογραφημένα. Μέσα στη Μονή βρίσκεται και ο αμυντικός πύργος, κτισμένος το 1520.

Ο Καθολικός Ναός έχει τοιχογραφηθεί το 1546 από τον ζωγράφο Τζώρτζη, έναν από τους κύριους εκπροσώπους της κρητικής σχολής των μέσων του 16ου αιώνα. Η Τράπεζα έχει τοιχογραφηθεί σε δύο περιόδους, το 1546-1547 από τους μοναχούς Δανιήλ και Μερκούριο και το 1603. Οι τοιχογραφίες που βρίσκονται εξωτερικά της Τραπέζης έχουν παραστάσεις με τις οποίες ερμηνεύεται το βιβλίο της Αποκάλυψης. Η μονή διαθέτει μία από τις πιο αξιόλογες συλλογές έργων τέχνης, κυρίως φορητών εικόνων.

Στη Μονή φυλάσσεται το δεξί χέρι του Τιμίου Προδρόμου και τα τίµια λείψανα του Αγίου Νήφωνα. Επίσης, η εικόνα της Θεοτόκου του «Ακαθίστου». Η βιβλιοθήκη είναι πλουσιότατη και περιέχει 1.100 χειρόγραφα, τα οποία κοσμούνται με πολλές μικρογραφίες.