Αρχαιολογικός χώρος Αμφίπολης

Η Αμφίπολη κατά την αρχαιότητα είχε αναδειχθεί σε ένα σπουδαίο οικονομικό, πολιτιστικό και πολιτικοστρατιωτικό κέντρο, ιδιαίτερα μετά την προσάρτησή της στο Βασίλειο των Μακεδόνων. Είχε ιδρυθεί από τους Αθηναίους, το 437 π.χ., λόγω της στρατηγικής θέσης της στην εύφορη γη που πότιζε ο Στρυμόνας και κοντά στα μεταλλεία της Θράκης και τα χρυσωρυχεία του Παγγαίου, μα πέρασε γρήγορα στα χέρια των Σπαρτιατών και λίγα χρόνια αργότερα καταλήφθηκε από τον Φίλιππο Β', πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Ο αρχαιολογικός χώρος της είναι ένας από τους σημαντικότερους στην Ελλάδα και η ανασκαφικές έρευνες έχουν αναδείξει πολύτιμα στοιχεία για τη ζωή και τα έθιμα των κατοίκων της στην αρχαιότητα, αλλά και τα βυζαντινά χρόνια. Βρίσκεται μέσα στα όρια της περιτειχισμένης αρχαίας πόλης, ενώ η νεκρόπολη εκτείνεται έξω από τα τείχη, μαζί με άλλες αρχαίες θέσης που συνδέονται με την αρχαία αλλά και τη χριστιανική περίοδο της περιοχής.

Οι ανασκαφές έχουν αποκαλύψει μεγάλο μέρος από τα τείχη και ορισμένα από τα ιερά καθώς και ιδιωτικά και δημόσια κτήρια της πόλης. Η ακμή της πόλης αντικατοπτρίζεται στα μνημειακά κτήρια με τα ψηφιδωτά δάπεδα και τις τοιχογραφίες, ενώ σε μικρή απόσταση βρίσκονται διάσημα μνημεία, όπως ο Λέων της Αμφίπολης, ο Πόρος και ο Πύργος του Μαρμαρίου.