Επανομή

Η Επανομή (παλιότερα Επανωμή) σηματοδοτεί γεωγραφικά την περιοχή με το ακρωτήρι της, κοιτάζοντας δυτικά προς τον Θερμαϊκό ως σημείο εισόδου στον Κόλπο και ανατολικά προς τη Χαλκιδική. Απάγκιο από τη μία πλευρά, φουρτουνιασμένη από την άλλη, τα λίγα μέτρα άμμου στη λωρίδα που χωρίζει τα νερά στα δύο είναι που την καθορίζουν ως σταυροδρόμι από και προς το μεγαλύτερο αστικό κέντρο της Μακεδονίας και τη χερσόνησο με τις περισσότερες ποιοτικές παραλίες της χώρας.

Με ιστορία που ξεκινά από τα νεολιθικά χρόνια, η περιοχή ήταν πάντα κατοικημένη και τα αρχαιολογικά ευρήματα επιβεβαιώνουν τη διαδοχή στους πολιτισμούς που άκμασαν ώσπου να δώσουν τη θέση τους στους επόμενους. Το παλαιοχριστιανικό νεκροταφείο στο Λιμόρι και η τρίκλιτη παλαιοχριστιανική Βασιλική στο Μπγιαγούδι έδωσαν σπουδαία στοιχεία για τη ζωή κατά τον 4ο και 5ο αιώνα μ.Χ. με ευρήματα ήδη από τον 2ο αιώνα μ.Χ. ενώ το μεσαιωνικό Μετόχι των Κριτζιανών φέρει ιστορία μισής χιλιετίας. Αντέχοντας στον χρόνο, η Επανομή αναδείχτηκε μετά την Τουρκοκρατία, δημιουργώντας έναν από τους πρώτους αγροτικούς συνεταιρισμούς και φτάνοντας σήμερα, με τους περίπου 10.000 κατοίκους της, να αποτελεί μία σύγχρονη κωμόπολη που κινείται στους ρυθμούς της γεωργίας και του τουρισμού.

Δημοφιλής ως κοντινός προορισμός για μπάνιο από τους Θεσσαλονικείς, μόλις 30 χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης και με διαθέσιμα 40 χιλιόμετρα καθαρών ακτών, με σύμβολο την παραλία του «Ποταμού», με το φημισμένο «Ναυάγιο», το «Φανάρι» και την «Πάλιουρα». Σημαντικός υγρότοπος, ενταγμένος στο Natura 2000 για τη λιμνοθάλασσά της, με 217 καταγραμμένα είδη πουλιών και διάφορα είδη αμφίβιων, ερπετών και θηλαστικών. Και, φυσικά, εύφορος κάμπος παραγωγής τσίπουρου και κρασιού, ως ιδανικό οικοσύστημα για την καλλιέργεια του αμπελιού με τους ήπιους χειμώνες και τα δροσερά καλοκαίρια της.