Στο Καϊμακτσαλάν, για σκι και καλή διάθεση

Από τη μία, θέλεις να φτάσεις για να ξεχυθείς στο χιόνι. Από την άλλη, εύχεσαι η διαδρομή να διαρκούσε περισσότερο από τις δυόμιση-τρεις ώρες που χρειάζονται ξεκινώντας από Θεσσαλονίκη. Το τοπίο γύρω είναι μαγευτικό, η παρθένα φύση και οι χιονισμένες βουνοκορφές, ειδικά όσο πλησιάζεις στον Βόρα, μοιάζουν από μόνες τους ως ανταμοιβή για το ταξίδι που κάνεις. Αλλά ξεκίνησες νωρίς, για να φτάσεις νωρίς και να απολαύσεις το χιονοδρομικό όσο περισσότερες ώρες γίνεται.

Το Χιονοδρομικό Κέντρο Καϊμακτσαλάν είναι ένα από τα δημοφιλέστερα χιονοδρομικά στην Ελλάδα. Οργανωμένο και πάντα αξιόπιστο, με δεκατέσσερις πίστες διάφορων επιπέδων δυσκολίας. Αρχάριοι, έμπειροι, τολμηροί, μικροί και μεγάλοι, σε ένα πανέμορφο, πολύχρωμο αεικίνητο μωσαϊκό πάνω στο λευκό του χιονιού συνθέτουν μία εικόνα που μόνιμα ξεχειλίζει από χαρά, από την ευτυχία που σου δίνει η ασύγκριτη αίσθηση του να γλιστράς στο χιόνι.

Νοικιάσαμε εξοπλισμό, βγήκαμε στις πίστες και σταματήσαμε όταν πια δεν μπορούσαμε σωματικά να συνεχίσουμε. Ήταν εξουθενωτικό μα τόσο ευχάριστο, τόσο ανταποδοτικό, ξαναγίνεσαι παιδί που δεν το ενδιαφέρει αν θα πέσει κι αν λερωθεί, απλώς σηκώνεσαι και συνεχίζεις. Οριακά καταφέραμε να μείνουμε ξύπνιοι όσο απολαμβάναμε μια ζεστή σοκολάτα στο Σαλέ, πριν πέσουμε κουρασμένοι για ύπνο.

Το επόμενο πρωί επισκεφτήκαμε τον πλούσιο μπουφέ του πρωινού, για να πάρουμε δυνάμεις για την υπόλοιπη μέρα. Πίσω από τον εκπαιδευτή, φτάσαμε στον ελεύθερο χιονοδρομικό χώρο εκτός πίστας, καθώς είχαμε επιλέξει να ζήσουμε την εμπειρία του βουνού μακριά από τον οργανωμένο χώρο του χιονοδρομικού, που ήταν ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα, αν και απαιτούσε περισσότερη προσοχή στις κινήσεις μας.

Το μεσημέρι κατευθυνθήκαμε στον Άγιο Αθανάσιο για φαγητό, όπως συνηθίζουμε, επιλέγοντας πάντα διαφορετική ταβέρνα για ποικιλία. Η αίσθηση είναι πάντα η ίδια, όλα πεντανόστιμα και χορταστικά, η μοναδική χορτόσουπα και τα ζουμερά αρνίσια σουβλάκια, οι χειροποίητες, τοπικές πίτες και το τσίπουρο, με μέτρο, που στο υψόμετρο μοιάζει λειτουργεί ως χωνευτικό.

Επιστρέψαμε στο χιονοδρομικό αλλά δεν ξαναβγήκαμε για κατάβαση, κουρασμένοι από την υπερβολική προσπάθεια της προηγούμενης μέρας. Χαλαρώσαμε στο σπα, με μασάζ και σάουνα, καθώς το επόμενο πρωί θα έπρεπε να επιστρέψουμε στην πραγματικότητα, στη ζωή της πόλης και τη δουλειά. Που θα ήταν λίγο πιο ευχάριστη, μετά την καλή διάθεση που αποκτήσαμε στο βουνό και κράτησε για καιρό.