Λαδάδικα

Περισσότερο από έναν αιώνα μετά την πυρκαγιά του 1917 που κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος του κέντρου της Θεσσαλονίκης, η περιοχή των «Λαδάδικων» παραμένει ως χαρακτηριστικό δείγμα της πόλης πριν την καταστροφή. Τα διατηρημένα, ιστορικά της κτίρια και τα πεζοδρομημένα δρομάκια ήταν από τις λίγες περιοχές που είχαν γλιτώσει την καταστροφή και παραμένουν στη θέση τους για να μας θυμίζουν την αρχιτεκτονική και την ατμόσφαιρα της πόλης των τελών του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα. Τα Λαδάδικα κηρύχθηκαν «ιστορικός τόπος» το 1985, απαγορεύτηκε η δόμηση στα όριά τους και με εργασίες συντήρησης και ανάδειξης των κτιρίων της εμφανίζονται σήμερα ως μία από τις ωραιότερες γωνιές της πόλης.

Συνυφασμένα στη σύγχρονη εποχή με τη διασκέδαση, τα Λαδάδικα φιλοξενούν πολυάριθμους χώρους ψυχαγωγίας (μπαρ, κλαμπ, καφέ, μουσικές σκηνές, εστιατόρια), οι οποίοι συνδέονται με πεζοδρόμους, μετατρέποντας τη βραδινή έξοδο των κατοίκων και των επισκεπτών σε ένα όμορφο, πολύχρωμο ταξίδι εξερεύνησης ανάμεσα στα φροντισμένα νεοκλασικά, τις ξύλινες καρέκλες των ταβερνών, τα φώτα των καταστημάτων. Έχοντας λάβει την ονομασία τους από το χονδρεμπόριο κυρίως λαδιού που κυριαρχούσε δίπλα στο λιμάνι, έχουν καταφέρει να αλλάξουν εντελώς τον εμπορικό χαρακτήρα τους, διατηρώντας αλλά και καλλωπίζοντας τη λάμψη της Θεσσαλονίκης πριν αυτή αλλάξει εντελώς όψη, στη δεκαετία του 1920.

Η οδός Τσιμισκή αποτελεί όριο της διάκρισης για τα «Άνω Λαδάδικα», περιοχή που δείχνει να ακολουθεί τα βήματα της νοτιότερης συνοικίας, φιλοξενώντας παραδοσιακά εμπορικά καταστήματα, επιχειρήσεις αλλά και σημεία ψυχαγωγίας που αυξάνονται σε αριθμό κάθε χρόνο, επεκτείνοντας την περιοχή όπου μπορεί κάποιος να πιει το ποτό του, να απολαύσει τοπική ή διεθνή κουζίνα, να χορέψει, να φωτογραφηθεί σε χίλια δυο φόντα μέσα σε λίγα μέτρα όπου το σκηνικό αλλάζει μα παραμένει μαγευτικό, ειδικά τη νύχτα.