Βυζαντινοί νερόμυλοι στην Πολίχνη

Οι Βυζαντινοί νερόμυλοι της Πολίχνης στη Θεσσαλονίκη αποτελούν ένα από τα πιο σημαντικά και διατηρημένα παραδείγματα της βιοτεχνικής αρχιτεκτονικής της βυζαντινής περιόδου. Βρίσκονται σε μια κατάφυτη και χρονολογούνται περίπου από τον 14ο αιώνα.

Οι νερόμυλοι αυτοί αξιοποιούσαν την ενέργεια του νερού για την άλεση των σιτηρών, μια πρακτική που ήταν ευρέως διαδεδομένη κατά τη βυζαντινή εποχή. Η ύπαρξή τους μαρτυρά τη σημασία της περιοχής ως γεωργικού κέντρου κατά την περίοδο αυτή, αλλά και τη γνώση και τεχνογνωσία των Βυζαντινών στη χρήση των φυσικών πόρων.

Οι νερόμυλοι είναι χτισμένοι από πέτρα και φέρουν θολωτές κατασκευές, με τα κανάλια νερού να κατευθύνονται στους μύλους μέσω ενός πολύπλοκου συστήματος υδραυλικής μηχανικής. Παρόλο που δεν λειτουργούν πλέον, τα κτίσματα έχουν διατηρηθεί και αναστηλωθεί, προσφέροντας μια εικόνα της αρχιτεκτονικής και της καθημερινής ζωής της εποχής.

Σήμερα, οι Βυζαντινοί νερόμυλοι της Πολίχνης αποτελούν σημαντικό ιστορικό μνημείο και προορισμό για επισκέπτες και ερευνητές που ενδιαφέρονται για την ιστορία και τον πολιτισμό της Θεσσαλονίκης. Η τοποθεσία προσφέρει επίσης όμορφες διαδρομές πεζοπορίας, δίνοντας την ευκαιρία στους επισκέπτες να συνδυάσουν την ιστορική γνώση με τη φυσική ομορφιά της περιοχής.